• Het is 10 december en de laatste wedstrijd van de 2e fase wordt gespeeld in Hoornaar. Na de teleurstellende nederlaag van het Nederlands elftal is het vandaag een belangrijke dag voor de JO11. Bij een overwinning ligt een volgende titel in het verschiet. Als we in Hoornaar aankomen en we de kleedkamer gevonden hebben, zijn de meeste kinderen gelukkig warm aangekleed. Het is koud vandaag en we spelen op een bevroren grasvlakte, dus de omstandigheden werken niet mee voor ons vloeiende spel. Timo is helaas ziek en dat is voor ons een groot gemist. Gelukkig is Cas bereid om ons te helpen na zijn eigen wedstrijd. Hij wordt door de leider(Rico) van zijn eigen team van Giessenburg naar Hoornaar gereden. Myron is ook meegekomen en die mag als zaterdagochtend-verrassing ook meespelen met de JO11.

    De wedstrijd start en we hebben moeite om op gang te komen, waar we de laatste weken juist hebben laten zien als een komeet van start te gaan. Daar wil de trein niet vertrekken vandaag. De bal gaat niet lekker rond en Stedoco heeft gewoon een prima ploeg. Nathanaël heeft gelukkig zijn uitschuifbare benen weer meegenomen en weet een paar aanvallen te stoppen. Verder hebben we het in het eerste kwart gewoon lastig. Vlak voor de eerste pauze komen we dan ook ongelukkig op achterstand. Een bal vliegt tegen de armen van Maud wordt helaas ook gezien als handsbal en de bal gaat dan ook (on)terecht op de stip. Jurgen weet de bal niet te keren en zo komen we op een 1-0 achterstand. Het volgende kwart komt er iets meer energie in het spel en komen we wat vaker naar de overkant, maar echt heel gevaarlijk worden we niet. Met name Esther heeft haar mouwen weer eens opgestroopt en komt steeds beter in de wedstrijd. Van lange afstand weet ze het ook nog eens erg moeilijk te maken voor de keeper, maar de bal gaat er helaas niet in. Zo gaan we dan ook rusten met een 1-0 achterstand en lijkt de titel ineens heel ver weg.

    Na de rust schieten we uit de startblokken. Jurgen en Myron combineren er lustig op los het is wachten op de verdiende gelijkmaker. Je ziet aan dat iedereen een beetje beter gaat voetballen en Stedoco komt er maar moeizaam uit. Toch lijkt het nog een keer helemaal mis te gaan, maar Guus weet de bal uitstekend te keren. Ook Nomi laat aan de linkerkant zien dat ze toch echt wil winnen vandaag. Na een counter van Stedoco weet Nomi dat ze het duel moet(!) winnen van de boomlange aanvaller en ze doet dit dan ook. Myron weet net voor de laatste pauze de 1-1 te maken. Inmiddels zijn we nog wat aanvallender gaan spelen, want we moeten winnen. Dian staat aan de rechterkant te verdedigen voor wat ze waard is. Alle ballen worden sneller doorgespeeld en het tempo is echt omhoog gegaan. Stedoco komt er inmiddels niet meer aan te pas, ze happen naar adem. Ook onze tactiek met het ‘drietje’ werpt zijn vruchten weer af. Ze weet Myron ook zijn tweede goal te maken, 1-2. We besluiten geen risico meer te nemen en zorgen weer dat we in onze vertrouwen formatie komen te spelen. Maud speelt nu linksachter en dat is een geheel nieuwe positie voor haar, maar doet dit prima. Jesse maakt er vlak voor tijd 1-3 van en zo winnen we met veel moeite in Hoornaar. Zo spoelen we met elkaar de nederlaag van het Nederlands elftal weg in de bittere koud van Hoornaar.

    We staan nu op 16 punten na 6 wedstrijden. Sleeuwijk kan volgende week een gelijk aantal punten komen. Wij hebben we een beter doelsaldo, Sleeuwijk moet 11 doelpunten goed maken. We zitten dus nog een weekje in de wachtkamer of we als winterkampioen de winterstop ingaan. Wel een groot compliment voor de jongens en meiden van de JO11 dat we het zo goed hebben gedaan in de 3e klasse. De kans is groot dat we het een niveau hoger mogen gaan proberen.